Regelmatig schrijft ds. Ron Lafeber een blog over een actueel onderwerp of iets dat hem bezig houdt en hij met ons wil delen.
- Ron’s blog: Wat de kerk kan leren van Feyenoord
Ik ben een Rotterdamse jongen. Als ventje van een jaar of 8 was ik al supporter van Feyenoord. En dat gaat nooit over. Al ben ik niet heel fanatiek. Ik kijk alleen wedstrijden in samenvatting. En alleen als ik weet dat Feyenoord gewonnen heeft. Maar als Ajax verliest kijk ik zeker. Kinderachtig misschien, maar dan kruipt het Rotterdamse bloed toch waar het niet gaan kan. Geen beter vermaak dan leedvermaak. Daar moet je als bepaald niet verwende Feyenoordfan het van hebben.
Trouw
Want als Feyenoordsupporter moet je wel incasseringsvermogen hebben. Hoe vaak zijn ‘wij’ niet de onderliggende partij geweest de afgelopen jaren ten opzichte van Ajax en PSV? Maar dit jaar was het dan eindelijk weer eens zover: kampioen! Gelukkig hebben we er niet zo lang op hoeven wachten als de vorige keer, maar toch.. heel gebruikelijk is en blijft zo’n kampioenschap niet.
Daarom kan de kerk in sommige opzichten nog wel wat leren van de supporters van Feyenoord. Zoals trouw!
Kijk naar de verschrikkelijk zwarte bladzijde in de geschiedenis : 24 oktober 2010. Feyenoord krijgt van PSV een pak slaag : 10-0 !!
Maar laten de supporters daarna hun club in de steek ? Nee ! Drie dagen later, midden in de week, is er in de Kuip een wedstrijd tegen een onaantrekkelijke tegenstander, VVV. Maar de Kuip zit vol. Natuurlijk hebben ze lopen morren (om geen ander Rotterdams woord te gebruiken). Die 10-0 was verschrikkelijk. Maar ze waren er wel weer!
Als iets in de gemeente hen niet aanstaat, kunnen gemeenteleden soms ook morren. Dat mag, dat zal soms terecht zijn, maar dan hoop ik toch dat ze ondanks dat de gemeente trouw blijven.
Betrokken op elkaar
Had Feyenoord dit seizoen de beste spelers? Nee, maar ze vormden met elkaar het beste team. Ze vulden elkaar aan, waren bereid het op te vangen als een ander een fout maakte. Betrokken zijn op de ander, samen één zijn. Wat meer zou je van een christelijke gemeente kunnen vragen ?
Je mag er zijn
Heel rijk is Feyenoord niet. Veel geld om goede spelers aan te trekken was er aan het begin van het seizoen niet. Men kon slechts spelers halen die niet echt in de belangstelling stonden bij de ‘grote’ clubs. De ‘mindere’ spelers. Voor hen was er bij Feyenoord plaats. En daar konden ze zichzelf ontwikkelen.
Zo moet de kerk toch ook zijn. Een plaats voor iedereen. Ook voor hen die zichzelf ‘minder’ waard achten. Een plaats waar iedereen zichzelf mag zijn en tot (geloofs)ontwikkeling kan komen.
Geef de jeugd een kans
Vanwege het weinige geld moesten er ook jeugdspelers worden opgesteld. Ook die konden zich op deze manier ontwikkelen en van waarde zijn voor de club. Dat weet de kerk dan ook weer: een goede jeugdopleiding is van het grootste belang.
Toekomst
Hoe ziet de toekomst er uit? Trainer Arne Slot blijft. Daarom mogen ‘we’ zelfs voorzichtig hopen op prolongatie van de titel.
Hoop is van wezenlijk belang voor een Feyenoordsupporter.
En – zij het op een ander vlak – ook voor een gelovige.
(naar een idee van Jeffry Schipper)
- Ron’s blog: IK VERTREK
Al jaren is er op TV een programma dat ‘ik vertrek’ heet. De camera volgt Nederlanders die de hectiek in Nederland willen ontvluchten en gaan emigreren.
Meestal naar Frankrijk of Italië. Om daar een bed&breakfast te beginnen. Je blijft je verbazen. Ook als doorgewinterde kijker. Ze gaan naar Frankrijk maar spreken geen woord frans. Het huis hebben ze ooit in 10 minuten bekeken. Ze hebben geen idee hoe het in het andere land zit met hypotheekverstrekking, met vergunningen en worden vervolgens geconfronteerd met de nodige tegenslagen. Als ze na weken toch de sleutels overhandigd hebben gekregen en ze betreden het huis blijkt het een bouwval. Het dak is lek. De riolering verstopt. De elektriciteit stamt uit het jaar 0. En als ze dan twee linkerhanden hebben moeten ze een buitenlandse aannemer inhuren. Meestal hebben ze daar in het begin “een goed gevoel” over. Dat gevoel blijkt meestal niet te kloppen. En vele maanden, frustratie, en geldverlies later moet er een andere aannemer komen of moet men het uit – letterlijk – armoede zelf gaan doen. Ze dachten de verbouwing in een paar maanden te kunnen doen, maar vaak duurt het véél en véél langer.‘Ik vertrek’ : héérlijke televisie om lui onderuit op de bank met een zak chips je steeds weer te verbazen over zoveel domheid.
Tot zoiets op kleinere schaal jou zelf overkomt. We kochten een huis voor onszelf. We spraken de taal, dat scheelde.
We hadden het bekeken en waren het er over eens dat er wel het één en ander verbouwd moest worden. Met twee linkerhanden en aannemers die het allemaal verschrikkelijk druk hebben. Maar geen nood: onze schoonzoon (zzp-er en twee rechterhanden) zou het leeuwendeel voor zijn rekening nemen.
Drie maanden. Dan zou de verbouwing wel klaar zijn en zouden we kunnen verhuizen. Maar toen kwamen de tegenslagen. Een wespennest, boktor, houtworm, een lek dak. Leveranciers die máánden later pas zouden kunnen leveren. En als we weer eens ergens tegen aan liepen, de vraag: zullen we dit dan ook maar vernieuwen? En steevast was het dan: laten we het maar doen, we zijn nu toch bezig, beter in één keer goed. Met gevolg: maanden later dan gepland uit armoede toch maar verhuisd, al is het huis nog lang niet af.
En dus zie ik me nu genoodzaakt om met mijn twee linkerhanden zelf wat te doen. Zodra ik de schroevendraaier, boor of hamer pak houdt Marga haar hart vast, maar gelukkig heb ik ook nog wel de nodige – noodzakelijke – hulp.Gemeenteleden vragen mij nu geregeld : jullie hebben een huis gekocht, dus jullie blijven in Gorredijk wonen?
Wat dacht je? Deze ellende wil ik niet nog een keer meemaken.
Ik vertrek niet meer. - Ron’s blog: Gratis
Schotten hebben de naam gierig te zijn. Maar vlak Nederlanders ook niet uit. Al noemen de Zeeuwen dat anders : wij zijn ‘zuunig’.
Maar in het buitenland vindt men Nederlanders ook gierig. Er is een uitdrukking in het engels : “a Dutch treat”. Vertaald is dat zoiets als ‘een Nederlandse traktatie’.
En wat is dan die Nederlandse traktatie, volgens de engelsen? Dat iedereen voor zichzelf betaalt! Dat zegt al genoeg, of niet?
We hebben een woning gekocht. Veel kleiner dan de pastorie. Dus héél veel spullen moeten weg. Maar waar moet je er mee heen? De kinderen willen het niet hebben. Ik heb daarom al de nodige dingen naar de kringloop gebracht, maar dat is elke keer weer zo’n gesjouw. Je kunt de spullen ook op Marktplaats zetten en er nadrukkelijk bij zeggen dat de mensen het zelf moeten komen ophalen. Dan heb je er een stuk minder werk van. Moeten ze zelf met al het spul de trap af sjouwen.
Even terzijde: ook al zet je er heel nadrukkelijk bij dat men het zelf moet komen ophalen, er zijn altijd mensen die denken dat dat niet voor hen geldt.
Ten tijde van de overgang van Appingedam naar Gorredijk hebben we een nieuw bed gekocht. Het oude bed, met complete ombouw, opbouw van kasten en laatjes op Marktplaats gezet met de mededeling alles zelf op te halen.
Krijg je een bericht uit Limburg : “kunt u het ook opsturen” ? Túúrlijk , jôh !….
Maar goed, Marktplaats.
Je hebt daar drie mogelijkheden : je kunt iets voor een vaste prijs aanbieden, je kunt potentiële kopers laten bieden en je kunt iets gratis laten ophalen.
En daar komt de gierige Nederlander om de hoek kijken. Of moet ik zeggen : de koopjes-jagende Nederlander? Ik had iets al een aantal weken op Marktplaats staan. Met de mededeling : “bieden”. Geen enkele reactie. Maar ik wilde het eigenlijk ook niet naar de kringloop sjouwen.
Dus ik veranderde in de advertentie het ‘bieden’, naar ‘gratis ophalen’. Binnen 5 minuten kreeg ik 4 reacties met de vraag wanneer ze het konden komen ophalen!
Je gelooft het niet.
Wat zei het Zeeuwse meisje ook al weer in die oude reclame : “geen cent te veel, hoor !” Nou, dat klopt wel, de gierige Nederlander betaalt geen cent te veel.
Sterker nog : hij heeft het liever gratis.