Dat je oud bent kun je op verschillende manieren merken. Om maar wat te noemen : je komt niet meer zo makkelijk mee met de nieuwste ontwikkelingen. Op allerlei gebied.
Jongste dochter Saskia woont weer bij ons in. Die luistert soms naar muziek waarbij ik denk : “wat is dat in ‘s hemelsnaam, vind je dit nou mooi?” En dan bedenk ik me dat in een grijs verleden mijn vader hetzelfde zei tegen mij. Je wordt ouder, papa, geef het maar toe, het is muziek van deze tijd en duidelijk niet meer jouw muziek.
Vorige keer schreef ik ook al over de onherroepelijke neergang van mijn ogen en oren. En het was nog tot daar aan toe als het daar bij zou blijven. Maar helaas, daar blijft het niet bij. In mijn hoofd ben ik nog steeds die 35-jarige, maar dat zie je niet als ik ‘s morgens m’n bed uitstap. Dan kruk ik als een 80-jarige naar de badkamer. (excuses aan alle topfitte 80-jarigen) Al zo’n 4 jaar heb ik last van mijn rug. Begonnen zo rond de tijd van de verhuizing naar Gorredijk. Eerst dacht ik dat dat door de verhuizing en het sjouwen met de dozen kwam, maar de klachten bleven, ook nadat de dozen allang uitgepakt waren. Dus naar de fysiotherapeut. Ik werd op de behandeltafel gekraakt. Dat hielp twee dagen. Daarna waren de klachten er weer. Dan toch maar eens foto’s. Het vonnis was even duidelijk als onverbiddelijk : rugwervels versleten. Snap je toch niet, met een beroep als dominee ? Als ik nou bouwvakker was, stratenmaker, weet ik het…maar een dominee met versleten rugwervels ?? Maar ja, toch…versleten, en niks meer aan te doen. Ja ! oefeningen van de fysio om de buikspieren sterker te maken. Dus nu doe ik een aantal keren in de week braaf in de slaapkamer mijn oefeningen. Ik moet zeggen : het helpt !
Goed, ‘s morgens kruk ik nog steeds als een 80-jarige, maar daarná gaat het best wel goed. En zo kan ik mijn ouderdomsverschijnselen gelukkig toch nog redelijk verdoezelen. Maar ik besef ook dat de neergang zich heeft ingezet en dat die onvermijdelijk door zal gaan. Het gaat er niet beter op worden. Maar ik wil nog wel even door. Ook als dominee.
Maar ik hoop wel dat ik op tijd zal weten te stoppen en niet zo’n dominee wordt die op z’n 80-ste maar blijft preken, maar zo slecht ter been is dat ze hem zo’n beetje de preekstoel op moeten takelen en die steeds z’n tekst kwijt is omdat hij niet meer zo goed kan lezen.
Om het in eigen woorden Prediker na te zeggen : er is een tijd om te beginnen en er is een tijd om te stoppen.