Ik merk dat ik oud begin te worden. Dat wil ik natuurlijk niet. Ja ! Ik wil wel oud-worden, maar zoals bijna iedereen wil ik niet oud zijn. Want ouderdom komt meestal met gebreken en helaas is dat bij mij ook het geval. Maar gek is dat wel, want in mijn hoofd ben ik nog altijd zo’n 35 jaar. Dat ben ik al járen !
Toen was ik een jonge vader en kon ik alles (nou, alles..), terwijl mijn lichaam, nu toch ook al weer jaren, ècht iets anders zegt. Natuurlijk probeer ik dat onomstotelijke feit te negeren, struisvogel en zo, maar het proces heeft zich een paar jaren geleden onafwendbaar ingezet. Zo rond m’n 55ste. Goed, een leesbril gebruikte ik toen al een aantal jaren. Terzijde : ook dat probeerde ik eerst nog wel te verdoezelen. Maar het lezen van de preek ging steeds moeizamer. Dus wat doe je dan, als je niet wilt dat de goegemeente ziet dat je oud wordt ? Je maakt de letters een beetje groter. En nog een beetje groter. En nog een beetje. Maar op den duur had ik lettergrootte16.
En dat is best wel groot.
Ik had heel veel vellen preek. Dat kostte een hoop inkt en papier. Een leesbrilletje van de Action was een stuk goedkoper. Ik heb toen maar toegegeven aan dit ongemak van het ouder-worden en die bril aangeschaft. Maar Prediker, in zijn laatste hoofdstuk, wist het al : als de aftakeling zich eenmaal heeft ingezet is ze niet meer te stoppen.
Na mijn ogen moeten ook mijn oren er aan geloven. Ik wordt een beetje doof. Marga zal zeggen : “laat dat ‘beetje’ maar weg. Ik moet toegeven : ik versta haar lang niet altijd. Eerder vroeg ik nog geregeld : “wat zei je ?” Maar dat moest ik steeds vaker zeggen, dat kun je niet eindeloos blijven doen. Daar wordt die ander helemaal kriegel van. “Wat zei je, wat zei je ?” Dus nu vraag ik dat niet zo vaak meer. Maar daardoor heb ik weer een ander probleem. Ze zegt iets tegen mij. Geen idee wat ze zegt, want ik versta het niet. Dat probeer ik te verdoezelen, en ik hoop maar dat het niet belangrijk was wat ze zei. Maar soms is dat het wèl.
En is het misverstand geboren. “Dat heb ik je toch gezegd !” Geen idee, dat zal wel weer zo’n zin geweest zijn die ik niet verstond. Ik schreef : ik probeer dat te verdoezelen, maar meestal lukt me dat nu niet meer. Als ik iets niet versta en dus geen idee heb waar het over gaat sta ik volgens Marga een beetje glazig te kijken en heeft zij al wel door dat ik haar helemaal niet begrepen heb.
Dus ja, als straks alles weer ‘normaal’ is en we kunnen elkaar weer ontmoeten, we staan met elkaar te praten maar ik sta je een beetje glazig aan te kijken, dan weet je het : dan heb ik je gewoon niet goed verstaan. Na de bril zal er over niet al te lange tijd een gehoorapparaat aangeschaft moeten worden. Al ben ik nog steeds 35. Jammer dat de Action geen gehoorapparaten heeft….